Kaygılar çalgısı
Başımı omzuma koydum,
Kendimle savaşım ve samimiyetim Kulağımda omzumun çıtırtıları: "Canı yanar mı güneşin Batınca denizin ufkundan Çizince yüzünü, kanı akar mı denize? Karamsarlaşır mı Işığını eritir mi ayın çanağında Nefesi değer mi, söndürür mü Ayın saçlarından kıskanır mı gökyüzünü"? Dedi. Dayanamadım anlattım, gerçeği bilmeliydi: "Kalbim, güneşim Gecemse alnımın çatısı. Erimiş ışığım akıyor gözlerimden. Nefesim dudağımın üstünü yakıyor Gece ancak öyle aydınlanıyor. Saçlarım ellerinde kaygılarımın Yüzümü çizdi dişleri denizin Eriyor düşüncelerim O siyahlığın avucundaki çanakta Sakın gelme, istemem geç vakitlerde" Dedim. |