Meselli ettin beni
Ellerinde beyaz kandil
Gözleri kısık ve uykulu Merakla izliyordu olanları Ayakları denize batırmış, kuru Elleri gökte, çamurlu. Yanakları ıslak, ay sönmüş Değdirince yanağını. İki göz; şaşı Biri sarı diğeri beyaz Ağzına geleni toprağın sandığında biriktirip Selaya müteakip soğuk seslerle gömüyordu. Burnu içeride kuşun Tırnakları kirpiğinde ağlayanın Minik kanatları değmiş güneşe Sandığa kalkmış tüm ihtirası, O tırnaklarla dirilecek tüm düşünceleri Göz açıp kapayıncaya dek. |