EbruŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Çocukluğumun izlerini taşır. .
Katili benim güneşimin
Deryamiza geldi, Sinsi... Dokunma Güneşime! Gecenin bulutu yoldaşken Gözlerimin pınarı güneşe ağlıyordu. Bir gecede, güneş nasıl siginabilir ki? Dövünüyordu kaderi, Güneşimin... Koruma beni, Varsın yok olayım... Yıl acısı! Kimse bilmez bunu. Yıllar yılar belki, Direnişimize. Elbet bir gün diye diye... İntikam, küçük çocuğun bagrinda O da gecenin bağrında Hissedebilecegini Kestirememis, Hayat katili! Elbet bir gün , Elbet... Basucumdaki Sonsuz uzak olan yakınım , Yabanci! Sevgisizlikle sonsuzluğa varolacaksin... Nesibe Çapar 2015/4 Ekim |