Yarınsız Adam
altında ıslandım bir yağmurun,
sırıksıklam oldum sabaha karşı, ebabilleri gördüm, ayaklarında ölümü taşıyorlardı, ölmeyeceğim dedim duvarlar üzerime gelirken, en çok ben öldüm en erken. bugün dedim kendi kendime, her şey bugün, insan bugünlük, kayboldum adımın verildiği sokaklarda, bulamadık ay ve güneşi, bulamadık yerine bıraktığımız ne varsa. yarınsız kaldım o gün, susamadım, acıkmadım sadece ağladım, ölüm gibi bir şeydi; ancak ölmedim, kınında paslanan bir kılıç gibiydim, kendimi kestim kabımda, duvarlar ve aminler bir adım yanımda. * kaybolmak nedir şimdi bildim, ölüm nedir artık bildim. 6 şubat 2023 hatay |