İçtiğim su değil, kendi kaderim sanki,
Mehcûr kaldım kâbil olmadığım kalbe!
Bir yıkım sonrası görüntü gibi kalbim,
Tükendi sermayem, avcuma sıkıştırılan bir âh kaldı..

Gelme ey sürur, şimdi var bende gam,
Zaten değil miyiz biz bize bir mihmân!
Gel ey ölüm, erken gelişine bile etmem aman!
Etmeyin ateşime hayret, bana kala kala bir âh kaldı..

Nihân et dîde-i giryânı, gösterme bu alay meclisine,
Sırrını âşk, âşkını sır eyle,
Saçma toprağa bir damla yaş, kan olsa da dök içine,
İstemeyin sırrımı, sağır kalplere bir âhım kaldı..

Ben misafirim bu derin görünen cânda,
Ey a’râf, sana mı düştü çekilmez yük!
Herkese bir damla gelen, bir umman bana!
Sormayın derdimi, bana sabah doğan bir âh kaldı..

Bir kelebek yaşındayım artık,
Farkındayım az az da olsa öldüğümün,
Sığmıyor huzur artık avuçlarıma,
Ben sanki dünyadan kalan artık,
Bakmayın yüzüme, bana benden bir âh kaldı..