3
Yorum
11
Beğeni
5,0
Puan
171
Okunma
soluyor yavaş yavaş elimdeki son çatal,
bıçaklar bileğlenmek istiyor,
oysa babam dolaşmıyor artık,
karşılaşma ihtimalim kalmadı;
bir gördüğümle, bir daha görmeye,
sokaklar tarifsiz kaldı, yemekler eşliksiz,
eşiksiz evim olmuştu, balkonsuz,
kimseler bulmasın diye gömdüğüm tabancam,
namlusunu bana çevirmiş komşum gibiydi,
evet, gözleri namlu gibiydi insanların,
elleri paslanmış demirdendi,
toprak toprağı çürütür müydü,
bilmem, kaç kez gittim kaçtığıma,
solmuştu taşlar, siyahtı, kapkara,
mevsim baharken de soğuktu bu dünya.
5.0
100% (3)
Cevap Yaz