Düştüm Aşk Yoluna
Düştüm Aşk Yoluna
Düştüm aşk yoluna gelmiyor sonu Okyanus yüreğim damlaya kanmaz Gönlümün kaptanı bilmiyor yönü Kayıp aşk limanı, feneri yanmaz. Dumandan kaçarken tipiye düştüm Sevdanın harından kavruldum, piştim Hicranı bir ömür mey diye içtim Kabaran yüreğim ne etsem dinmez. Dedim, ey yüreğim derya yutulmaz! Şu hırçın dalgaya kafa tutulmaz Yürekte pişen aş yenmez, satılmaz Kalbe kor düşmesin öldürür, sönmez. Bir nida bekliyor sevda dağlarım Günbegün soluyor viran bağlarım Hasretle yar yolu gözler ağlarım Sorarım limana yar neden inmez? Kaç bahar, kaç yazı gördü bu gözler Her saat her dakka bu gönül özler! Mektuplar varmıyor, uçuyor sözler Şu vuslat yelini yar niye sunmaz? Şu ömrü boşuna heder eyledik Aşka zehir katıp keder eyledik Hasreti biz bize kader eyledik Kavuşmak isteyen hicrana binmez. Mustafa Hoşoğlu |