Aşk Düştü Pazara

Aşk düştü pazara yaşanmaz oldu
Bilenler satıyor alan bilmiyor
Yürekten sökülmüş taşınmaz oldu
Kaybeden üzülmez bulan gülmüyor.

Dilini bulamış garip argoya
Çarşıya çıkınca bakmaz arkaya
Şu gençlik aklını takmış markaya
Özenti israfın sonu gelmiyor.

Bir çıkar bir giyin, yelek misali
Ufuklar çok geniş, felek misali
Gönüller Maşallah, elek misali!
Ayda bir sevgili yine dolmuyor.

Ne arar bilinmez çıkar kapıya
Hiç kimse uymuyor narin yapıya(!)
Ya hakime koşar ya da tapuya
Kırk koca değişse murad bulmuyor(!)

Yakından bayıltır sürdüğü tiner
Estetik uğruna maymuna döner
Kimseyi beğenmez, her işi hüner(!)
Karda da yürüse izi kalmıyor(!)

Oğlanın işi zor, yine dalmıştır
Yar diye başına bela almıştır
Kendi de bilmiyor neyi bulmuştur
Vapuru su almış, siren çalmıyor.

Mustafa Hoşoğlu