aĞaÇLaR DoLuSu MaNoLYa ZeRaFeTiNDe YeNiDeN DoĞDuM BuGüNinsanların gölgesinin en kısa olduğu bir zaman dilimiydi gölgeler kısaldıkça hasretler daha çok büyüyormuş bunu bugün manolya ağaçlarının zarif pembiş çiçekleri arasında anladım büyülenmemek elde değildi bu nasıl bir zerafet abidesi Allahım demekten kendimi alamadım o büyülü atmosferde nefes almak bile herşeye değiyordu güzellikler içinde farkına vardım kendimi ihmal ettiğimin ne kadar çok uzak kalmışım meğerse sevdiğim şeylere güneşin sıcaklığına uçuşan martıların çığırtkanlıklarına gökyüzünün maviliĝine günün doğuşuna, batışına doğa yürüyüşlerinin coşkusuna ördekleri ve kuğuları ellerimle beslemeye sabah namazından sonra gidip göl kenarında dua etmeye hastalığım beni resmen alıkoymuştu bu eşsiz sanat eserlerinden bugün ilk kez yürüyormuş gibi gittim sevdiğim yerlere herşey çok tanıdıktı bi o kadar da yabancı gözlerim bayram sevinci yaşayana dek kaldım oralarda pöfüdük karşıladı ilk önce beni kır papatyaları gülümsetti kırgın ellerimi güneşin enerjisi kan depoladı solgun benzime cici böbreğim offf bile demedi beni üzmemek için tıkırındaydı kalbimin bozuk ritmi bile el pençe önümde duran martılar avuç içlerimdeki kırıntıları güle oynaşa kapışan ahh o martılar şaşırtıcı birşey rheinın kenarında yuva yapan sevimli kunduz o bile beni unutmamış o da nasiplendi ekmek kırıntılarından yaşama geri dönmek ne güzel dedim sevinç gözyaşları eşliğinde rüzgâr esmeye yağmur yağmaya başladı hadi dedim kendi kendime manolya cümbüşleri içinde anadan üryan gülümse gülümse ki sararmış takvim yaprakları arasında kalsın katmerli acılar... nagihan Fotoğraf bana ait 14/04/2023 |