Yitik - 46
duyunça barabar betim benzim attı
Hüso’nun küheylana atladığım gibi Akşe(hi)r’den taraf öteyüze savışdım ha deyince köye-möye ğelemedim belki üş-dört hafta, belki de taha fazla, hiş bi yellerde de eğleşemedim dağda daşda döndüm-dolandım durdum o “ağam paşam” mu(h)abbeti ğalmadı hiş bi yerde yüzüme bakan olmadı, bizim muk(u)at her köyün dilinde.. her köyün ağzında herkeşin tefinde, “ifrit” olmuşuyun herkeşe en nefret ettiği gişi bellemiş yanıyan-tanımayan.. Cangurtaran Çölovası Eşşeğalanı Belceğiz tarafları Mada Adası Sağrak, Yılanlı, ordan oraya dolaşdım benden evel habarım varmış o yellere hiş bi yellerde barınamadım, aş bi-ilaş, zavallı, pejmurde . vizdan azabından böyük cehendem var mı acabına ola?.. cehendemi yaşadım taha dünnadaykana içim içimi yeyo, gafam bana hızmat etmeyo ayaklarım dediğim yere getmeyo inanı mısın Dezemin Elif aklıma file ğelmeyyo o buyur dese, görmezden duymazdan gelse bile ne deyip, nassı(l) bakacan yüzlerine i(n)san cehendemin dibinde yaşar mı ömür boyu bu ezabınan yaşanır mı dedim ya.. zorun zoru vesselam kimse selamımı almayo, kimse gucak aşmayo, “buyur” etmeyo, dedim ya; herkeşler iresmen gaçıyo can duşmanımısa da bu ezabı kimseye yaşatmasın Alla(hı)m hiş bi ğuluna, hatda Sarılara da … Ismayıl.. sana hu gadarını deyen ki o cenahlardaki köylerin çocukları bile ğörse “gara musduuukk, gara musduukk geliyor(r),..” “gara musduk geliyooo(r)” deye yüzümdeki nursuzluktan gorkar gaçardı donuz görmüş gibi bakıyollar, de(h)şet gorkuyollar beni görünce paçaya salannar geceleri sabi-sübyan çocukların yatağa işediklerini duydum çocuğu ağlayan gadınnarın “gara musduğa vercen” diye çocuklarını gorkudurlarmış beni öcüden taha gorkunş sanıllarımış şeytan sanıyollar ta o ğadar . yanılıp yenilip de çeşmeden mallarını sulayosa malları goyvurup daa gaçamadıysa “Gara Musduk! Gara Musduk” deyelek altına salıvıran çocuk.. çok gördüm, çok şahat oldum get nalet ossun.. malına maşatına daa ırzına namısına da, dedemin sarı liralarına da .. taha dünnedeykene cayır cayır yandım.. yandım cehendemin dibinde Ismayıııll! nalet olaydı dedemin sarı liraları olmaya gedeydi üş beş yüz davarı dedem de çok geşmedi, gahrından ölmüş zati ölmedi de gurtuldu, getdi ya ben.. ben gurtulamadım cehendemden . hep ne derin biliyon mu gardaşım, sen köyde olsaydın, bunnar başıma ğelmezdin.. getdin de ne oldu göğe değdi mi başın.. hankı derde merhem oldun hankı dala gül gondurdun biliyorun kuu sen de ömrünü heba ettin sankı bi(r) sevaba mı girdin a gepberif.. köylük yerde dünneye gelen ne dat alır şe(hi)er yerinden kendini harcadın beni de ataşlara atdın Ismayıııll.. gardaşııımm” “…” “Ismayılım..” .. |