SON DERS
Göğüs kafesimde bir daralma hissediyorum.
Kalp ritimlerim bozuldu. Nefes alamaz duruma geldim. Martın telaşlı sabahında Kurşuni ipeklerimi örüp Yırtık kıyafetlerimi onardım. Tıpkı son dersmiş gibi Dünlerin sahipliğiyle Etrafın doz dumanıyla Gözlerim görmez Kulaklarım da duymaz hale geldi. Ölümün derinliği kadar Zor zamana sıkışmış Ruh gibiyim. Gözlerimden yaşlar dinmiyor Günüme İnsanların çığlık sesleri karışıyor Yutkunamaz hale geliyorum. Enkazdan çıkmış hayat maceram Bundan sonra Böylesi büyük acıları nasıl atlatacak Hayat nasıl geçecek hiç bilemiyorum? Memleket özlemim sona erecek mi? Yaşamın neler göstereceği meçhulken Bunca acı Bunca özlem Bunca ayrılığı kabullenemiyorum. Mehmet Öksüz |
Emeğine yüreğine sağlık
_________________________________Selamlar