Rabbin hatırına sabret,diyor
Eğiliyor başım
İçimdeki yangın dağılıyor
Parmak uçlarıma varıyor
Göz pınarlarımda çağlıyor süt bebeleri
Dağ gibi adamlar ufalanıyor
Kumrular yürüyünce özgürlüğüne
Eller betonlardan fışkırır mı deme
Çağlayanlar kurur mu gözesinde
Karanlığı sayabilir misin
Vedanın arafesinde
Kimliksiz hülyaların hikayesiyle uyuyabilir misin
Kaç örgülü saçı gömdün en içine
Kaç kızçenin sesi atomu parçalar senin dilinde
Rabbin hatırına sabret,diyor
Eğiliyor başım

Sabredenlerle tüm zamanlarda beraberim, diyor
Nabzımda tavşan sükutu göveriyor
Heyacanımı tavında dövüyor devler
Gözlerim dört onyedi durağında kayboluyor
Tırnaklarımın arasındaki cesetleri saysam
Matematikten muaf tutulacağım
Bir şiir bırakacağım edebiyatçının heybesine
Dersimi aldım canciğerim
Kolonlar kirişleri kollerken
Cepleri simit dolu babalar
Günleri sıyırırken üstlerinde
Filikleri gül dişleri umut kokan çocukları
Bağrına saplarken toprak
Dersimi ağrısıyla astım kayısı dallarına
Sabredenlerle tüm zamanlarda beraberim, diyor
Nabzımda tavşan sükutu göveriyor

Sabredenleri müjdele,diyor
Göğsümde inşirah büyüyor
Sokaklarımda seken yıldızlar
Tutunup güneşin yakasına
Bir tutam nefese hasret
Dalıyorlar ölümsüzlük uykusuna
Bir kızkardeş hıçkırığında
Ağabey figanında
Bir dağ göçüşünde buluyorum kırk dört yaşımı
Beş parmağın beşi bir gibi
Kahrı bildiğin can gibi
Sızısı aynada bozulan yüz gibi
Dönüyor takvim aheste
Saatler işlemeden
Atıyor yürek göçen kafesinde
Mecburi mesaisini tüketmeden
Tomur veriyor dal
Çiçekleri gülümsemeden
Fikrim çekiliyor çadırına
Yağmur soruyor hatırımı
Kulak veriyorum en sevgiliye
Sabredenleri müjdele,diyor
Göğsümde inşirah büyüyor...