2
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
290
Okunma
CAN BULSUN
Kuru ayaz eserken yalasın suratımızı
Niçin yaş akıyor her iki gözlerimizden
Efkâr kara sevda falan basmaz iken
Neden titrer bilmem gönül teli insanın.
İliklerimize kadar işleyen poyraz mı?
Üstümüze inen lapa karlar dert yükü
Ayakların kar üstünde çıkardığı o ses
Akordu bozulmuş ayarsız saz sesi gibi.
Yağan yağmur ıslatırken kuru toprağı
Yıkarken bedenimizi arınsın ruhumuz
Can bulsun ölü toprak canlansın doğa
Rızık ve nimet yer alsın bedenimizde.
Erisin karlar açsın çayırlarda sümbüller
Baharın müjdecisi öksüz oğlan çiçekleri
Isınsın toprak hazırlasın kendini gebeliğe
Atılan tohumlar can bulsun baharda.
Durmuş Karabağlı
5.0
100% (2)