CAN BULSUN
CAN BULSUN
Kuru ayaz eserken yalasın suratımızı Niçin yaş akıyor her iki gözlerimizden Efkâr kara sevda falan basmaz iken Neden titrer bilmem gönül teli insanın. İliklerimize kadar işleyen poyraz mı? Üstümüze inen lapa karlar dert yükü Ayakların kar üstünde çıkardığı o ses Akordu bozulmuş ayarsız saz sesi gibi. Yağan yağmur ıslatırken kuru toprağı Yıkarken bedenimizi arınsın ruhumuz Can bulsun ölü toprak canlansın doğa Rızık ve nimet yer alsın bedenimizde. Erisin karlar açsın çayırlarda sümbüller Baharın müjdecisi öksüz oğlan çiçekleri Isınsın toprak hazırlasın kendini gebeliğe Atılan tohumlar can bulsun baharda. Durmuş Karabağlı |
Emeğine yüreğine sağlık
______________________________________Selamlar