0
Yorum
5
Beğeni
0,0
Puan
45
Okunma
BABA DÜŞÜNCELİ ANNE SESSİZ
Tezek yanan ocağın başında,
Sağlı sollu çöreklelenir insan.
Yere serilmiş kuru hazır üstüne.
Dışarıda pek kuvvetli rüzgâr,
İnsanın iliklerine işliyor sanki.
Belli ki arkasından yağmur gelecek,
Gaz lambasının aydınlattığı odada,
Şavkı vururken yorgun yüzlerine.
Baba düşünceli, anne sessiz,
Çocukları farkında bile değil hayatın,
Bu güne şükrederken anne,
Sessizce hayal kuruyor baba.
Gök gürlemesi bozarken sessizliği,
Şimşekler çakıyor korkutucu,
Lazer ışığı gibi aydınlatıyor loş odayı.
Çocuklar bağrışarak şimşek çakmasından,
Koşuşturdular anne ve babalarına,
Yıldırımlar kusarken öfkesinden gökyüzü.
Durmuş Karabağlı
