BİR MENDİL BIRAK
BİR MENDİL BIRAK
Sevmek ne gözyaşıdır ne de tebessüm Sevmesini bilenlerin anlayışında saklıdır Pazara dökülmüşse sevda denilen dürtüler Alıcısı yok demektir taponlaşmış mal gibidir. Sararıp yerlere düşen gazelleşen yapraklar Gönül sevdasından dökülen kalp yarasıdır Kış gelende beyaza bürünen zemheri ayazında Duvağını giymiş olan tabiatı, gelinler sanırsın Işıksız gecelerin zifiri karanlığında yıldızların Göz kırpmaları sevgililerin işmarlaşması mıdır? Bilmem ayrılışın karamsar esenleşmesi midir? Süzülen gözyaşlarımıdır sevginin bitişi midir? Gönlümde köz olup yanan har bırakıp gitme Yanan ateşimi söndürecek bir damla bırak Sevda yaşlarımı söndürüp acımı silmek için Hatıran olarak kalsın bir mendil bırak. Durmuş Karabağlı |