artı/ ksesine değen her cümle; konuşmaya başlıyor, tutamıyorum içimi, içimde, gök başlıyor, ben se sokaklarda gözyaşı arıyorum.. geceden tutuşmuş adım, inkar etmeye ne zaman, ne de yalan var, ateşinde izi, öyle tuaf bir karanlık... toprak kokuyor... sesine değen gölgem, yürümeyi öğrendi, yaşını büyüttüm; ruhumun çıraklığında... ya alabora oluyorum, ya kıyına vurup kayboluyor, bu muydu mutlu kalmak hep.."" karan |