KÜMESİNE BİLE KOYMAZ
Zalimin zulmüne dur demek senin elinde,
Hakkı dünyalara haykırmak senin dilinde. Sular yavaş yavaş akar da hendeğine dolar, Baharın açan gül muradına ermeden solar. Korkma! Ateş yakmaz ihya ettiğin yeri, İğne iplik kesilip kalsan da ince bir deri. Mızrak çuvala sığmaz hakikati görünce, Korkunu yenip de etten bir duvar örünce. Unutma! Su uyur, düşman ise asla uyumaz, Hainlik için inine girer, soğuktan puyumaz. Zalimin zulmü varsa mazlumun da Allah’ı, Korkma! Seni hakka kavuşturacaktır billahi. İtten doğan it olur, kurttan doğan kurt olur, Fıtratı bozma! Eşekten doğan nasıl at olur? Herkes sütün hükmünü işler mayasına çeker, Sonunda da sessizce layık olduğu yere gider. Köhne çöplükte öten kendini hep horoz sanar, Pislikleri yalayıp yuttukça karnım doydu sanar. Af edersiniz! Çöplükteki boktan karın doymaz, Kendi kümesine biricik yavrusunu bile koymaz… 13.02.2023 Yozgat |
selam ve sevgiler şairim.