Susuşları vedaları kırk yamaya dönmüş sır benim..
Her a na bin hatıra koyan tamamlanmamış cümle..
Aldığı her nefesi hayra alamete yoran sır benim..
Yağmurlar yağıyor şehre bende ağlasam anlamasalar..
Alabora olmuş gemilerimi güvenli limanlara demirlesem...
Avuç içlerimdeki hayal kırıntılarını martılarla paylaşan benim..
İçime düşen cemreler kalem olmuş hiç yazıyor..
Hangi yola düşsem o nankör martılar mezarımı kazıyor..

Ağrımasa sol yanı bilirmi insan kalbinin yerini ..
Kalbine değme hasretleri ay ışığıyla sığdıran sır benim..
Hani derlerya sevince filler karınca..
Sevmeyince karıncalar fil kadar yük olurmuş...
Birgün saçlarında kır ellerinde gecikmiş bahar çalacak kapını..
Kalmamış selam söylenmemiş kelamlar saracak içini..
Biz olanların rızkıdır aşk uğraşma kurbanım..

Gecenin nemli gözlerine astım umut dolu şiirlerimi..
Yakama taktığım hüzün çiçeklerindeki koku sır benim..
Mazinin kör karanlığında kımıl kımıl yolumu bulurum ..
Dilden öze bir hicran şarkısı dolar içime..
Bilmem kaç telaşlı turna doğar hicran kuyularımda..
Sırtımdaki hançerlerin bilinmez yarasındaki sır benim..
Fırtınalarda boranlarda prangalanmışım..
Karanlık ve yanlızlık kadar senim..
İçinden geçerken bensizliğe raslamışım..
Geceden ihanetlerden iyi bildiğimi sandığım ..
aydınlık görünen karanlık rüyalardan korkmayan sır benim......
KATYA
24.01.2023