ÖLÜRSEM ADAM GİBİ
Rica etmek bir yana, şiirle ihtar çektim
Sevdim mi tam severim, kalleşliğe gelemem Gidiyorum dedin ya, ben zaten gidecektim Gönül kapım kapalı, gül desen de gülemem. Mezara kadar dedim, pek ciddiye almadın Türlü bahaneleri, uydurmaktan kalmadın Ne kadar uğraştıysam, bir kerecik gülmedin Diyeceğimi dedim, senden bir şey dilemem. Ela gözün karşımda, bakıp -bakıp duruyor Candan âlâ bakışın, ciğerimden vuruyor Olmadığın her yerde, vahalarım kuruyor Böylesine güzeli, arasam da bulamam. Gül dalında bülbül olsam, konup da şakıyamam Elimde kirkit olsan, gergef de dokuyamam Gözlerime bulut indi, yazsam da okuyamam Saf bir Yörük oğluyum, başkaca da olamam. Leb demeden anlarım, bir bakışta çözerim Dünya denen süflide, esip yağıp tozarım Boğulursam nam olsun, deryalarda yüzerim Kuyuların dibi yok, derinlere dalamam. Fesat -kıskanç değilim, doğru yolu salmam ben Bir yarışa girdiysem, ortalarda kalmam ben İçimle dışım birdir, alttan üstten almam ben Pişmanım dön gel diye, haber- maber salamam. Necati mert sözlüsün, yaras’olan gocunsun Her şeyin ayan –beyan, ne cin ne de ecinsin Bırak bütün kalleşler, acınırsa acınsın Ölürsem adam gibi, onursuzca ölemem. Necati OCAKCI 17.01.2023 ANTALYA |