Sokakta bıraktım Çoğul kalabalıklarımı Eşiğimde yere baktım cüceydi gölgem Duvara baktım dev oldu Adım attım kaçtı Yakalasam Soyup elbiselerini Yalnızlığımın üstüne giyecektim Yakalayamadım
Vazgeçtim!
Gölgemin yanına seni çizdim duvara Yere ayak izini Biraz gümüş kum serptim Zaman telvesinden saçlarına Üstümüze bir de Netertua
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Netertua... şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Netertua... şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Derin yalnızlığın balkon sefasında gölge duvara vurmuşsa, sobelenen netertua (gece güneşi) son sözünü söylemiş demektir. Her yerde gece güneşini mi arıyorsunuz.? Söylüyorum nerede olduğunu, kanayan özlem kokulu yalnızlığın gölge/sizliğine iyi bakın, göreceksiniz. Tebrikler... Şiirle...
Hüzün penceresinden baktığınızda ne güneşi ne yıldızları ne de gökyüzünü görebiliyorsunuz koskocaman bir karanlık ve yoldaşınız yalnızlık Benim gözlerimde bir miktar mavi var bölüşebilirim :) Şaka bir yana! Güzeldi şiiriniz tebrik ederim.
Çekilip gölge/sizliğime
Sarıldım yalnızlığıma
Keşke biraz
Mavi olsaydı gözlerimde....
Beğeniyle okudum.
Gönülden tebrikler Taylan bey
selamlar..