gecenin
kehribarı saçıldı saçlarıma
ayın rengi dönük parlayan yıldızlara
esintisi bol rüzgârın ığıltısı yapraklarda
balkonumda her gece demlenen
mor menekşem sarı papatyam

farkettiniz mi
dudağı kırışık kederi
ete kemiğe bürünmüş kalleşliği
nasıl da var gücüyle bastırıyorlar
kalbime

ah! annem
yola çıkmış bilinmezliğin aymazlık ordusu
kuşanmış harami libasını
dayanmış kapıma

havada av
ağzımda kan kokusu
sinmiş karanlığın kuytusuna
azgın sırtlan sürüsü

yosun ormanlarının çalkantısıyla
bir o yana bir bu yana inleyen mağrur denizler
göçe durmuş yine dağların atarlı yüzü
elma dersem çık! armut dersem çıkma
kör talih

bıçak sırtında ilerliyor moraran vakitler
havaya zehir salan embesil ruhların
eşliğinde uçurumlara çekilen ati’nin
ah! bitkin ayakları

havada av
ağzımda kan kokusu
bulutsuz toprak fosilleşmiş sancı
sonsuz bellekte parlayan nuran-i ışık
gör halimi ıslak damlara yatırılan
ruhumu

çırpı dallarıma
üşüşüşen bataklık sineklerini
ölü kurbağalar dökülen gözlerimi
çıkmaz yollara savrulan kanımı
kurda kuşa yem ettikleri
hayallerimi


kirpik aralarından boşalan yağmurlarım
hak buğusuyla mühürlenmiş gözlerim
-uzun olsa da ilahi adaletin tecellisi
kır kokulu yasemin kokulu baharlar
yakındır


havada av
ağzımda kan kokusu
aşıyorum dere tepe düzlükleri
sırtımda yokluğun kamburu
üzerimde yırtık pırtık hiçliğin hırkası



ah! annem
şimdiyse kan pıhtısı zaman sökülen tırnaklarımda…






ayşe uçar
20.12.2022