Hayat yanıbaşımdan geçip giderken..
Söz yaşım dökülür satırlara..
Tüm cevapları bulsamda sorular boy boy arzı endam eder beynimin kıvrımlarında..
Ruh sudan bir küre ne bilsin bozkırları..
Dizeler kanınızı kaynatmaz içinizdeki sırlara pencere açmazsa şayet..
Vurgun yersiniz ama ölemezsiniz..
Uçmayı bilmeyen yüreklere nasıl anlatılırki semalar..
Hülya sanmışken nerden bilirdimki kalbime saplanıp kalacağını..
Buğulu vedaların beynime bulaşacağını..
Şimdi demir attığım limanlarıma selam olsun ben geldim.

Bakışlarımın raksettiği her ayçiçeğinin tozu ellerime bulaştı..
Kalemimle yazamadığım..
Kelamlarımdan çıkmayan her harf boğazımda düğüm düğüm ..
Nevbaharlar sol yanıma takılıp kaldı..
Kırık aynalar bin parça ciğerime batar..
Yıldızların anlıma düşürdüğü en kara gecelerdeyim..
Lacivert gökkubbenin kristal küresi içimde can kırıklarına şahit..
İki cihanda yaşanacak sevdanın anahtarı savruldu ellerimden kayıp..
Gerçek alemlerin pervaneleri yanar döner içimde..
Gecelerin huzuru acıların pazarına ram olmuş..

Uzun uzadıya düşündüm yalnız gecelerde..
Nurlu kutsal ışıklara saklandım..
Dilsiz acılarımla anladımki ağlamak çok güzel..
Ne bir umudum var ne dünyamı yıkanlara sitemim..
Kaderim martıların kanadında şimşeklere ses olmuş..
Buz dağlarım evrenleri ısıtan güneşlere ulaşmıyor bir türlü..
Dolunaylı gecede vurgun yemişim..
Söz yaşım düşerken gözlerimden kağıtlara..
Yaralanan gönlümde ziya kalmamış..
Kurban olduğum dünya uyandırma beni..
İnsan yaş aldıkça değil yaşamadıkça ölürmüş...
KATYA
19.12.2022