KeşkeKırılacaktı gururumun, paslanmış zincirleri Adam gibi söyleseydim, Seni sevdiğimi. Boğazıma dizilmeyecekti ayrılığın lokmaları Senin için yazdığım şiirleri, Gözlerine bakarak okusaydım. Geceler böyle uzamayacaktı önümde Hasret çıkmayacaktı karşıma Sonsuza dek! Bağıra bağıra, bir kez olsun “Seni Seviyorum” deseydim. Şimdi ise yalnızlık yoluma surlar örmüş Yüreğime kara bulutlar çökmüş, Kalemim elimde titriyor, Sayfalar senle dolup taştığı halde. Yıkamayacaktı hiçbir kurşun Aşkını dilimde saklamasaydım. Bir kere daha görseydim yüzünü Hüznüme inat gülüşünü. Böyle! Suskunluk mekanım olmayacaktı. Ellerine dokunsaydım, Güvercinleri okşadığım gibi Saçlarını koklasaydım, Bir gül misali, Keşke. Hüseyin Özbay |