GÜNEŞİ BEN ÖLDÜRMEDİM
Bir kuş ölüsü avuçlarımda hayat
Akşamların eflatun renginde Kendine yer bulur Dudağımın hüzünbaz gülüşünde Soluksuz kaldırımlarda altı çizili aşk Ben susayan bir coğrafyanın eli nasırlı çocuğu Bana göre değil nezaketsiz ayrılıklar Bakışımda bir çiçek kokusunu taşır. Ağlarken bile asildir yalnızlığım Beni yalnızlığımla baş başa bırak Ve git! Gitmek seni özgür kılacaksa Bensiz yüreğin nefes alacaksa Başka dudaklarda… Sana gitme diyemem Bir şiiri alnından vururum Ve susarım yanarken mısralar En iyi gözyaşı kibrit alevinde tutuşur Acılar insanı çilenin dergâhında pişirir Sen susarsın vakit ölüm serinliğidir Gözyaşını martılara ver Ben denizlerden toplarım ıslak yanağını Şimdi sus! Dinle dağların sevdalı sessizliğini Bir çobanın inleyen kavalında. En iyi yağmur saçlarının perçemine yağar Geceler bir palyaçonun kahkahasına bile az gelir Karanlık terk edilen bir yüreğin rengi olur Üşürüm gözlerinin tenhasında Bakma durgun suya dalarken gözlerin bana Göğümden yıldızlar birer birer düşüyor Ben tutamıyorum Elim kolum bağlı oturmuşum Kaderin kör bıçağını bekliyorum Korkmuyorum aslında korkar gibi yapıyorum Nafile sonuç değişmeyecek Ben yine uçurumun kenarında kopmaya hazır Umudun iplerine tutunacağım Koparsa da kopsun Güneşi ben öldürmedim 8 Eylül 2008 Hüseyin Özbay |
Bir şiiri alnından vururum
Ve susarım yanarken mısralar
En iyi gözyaşı kibrit alevinde tutuşur
Acılar insanı çilenin dergâhında pişirir
Sen susarsın vakit ölüm serinliğidir
Gözyaşını martılara ver
Ben denizlerden toplarım ıslak yanağını
Şimdi sus!
Dinle dağların sevdalı sessizliğini
Bir çobanın inleyen kavalında.
En iyi yağmur saçlarının perçemine yağar
Geceler bir palyaçonun kahkahasına bile az gelir
Karanlık terk edilen bir yüreğin rengi olur
ne kadar yürekli bir insan olduğunu şiirinde açıkça koymuşsun ortaya...
şiirin çok güzel,anlam yüklü ve samimi...
kalemin daim olsun...
çok güzel yazıyorsun...
esen kal...