Elfia/ Fırtına yahut hiçlik
Elfia gözlerim uyku görmedi
Gecenin tutsağı oldum olalı Kapımdan bir Allah kulu girmedi Sırtıma bir dağı aldım alalı Kırıldı kalemim küstü harflerim Dünya mı küçüldü? Kalmadı yerim Alnıma yazılmış garip kaderim Gülmedi gönlümü saldım salalı Elfia kaynayan volkan gibiyim Ateşin avcunda küle dönen kim? Duvarda asılı yegane resim Karardı yangında kaldım kalalı Nefesim tükendi sözlerim bitti Unuttum varlığım kime aitti İsmim de cismimi bırakıp gitti Yokluğun bahrine daldım dalalı Elfia şu kırık pencereli ev Hayali korkutan sevda adlı dev Kendime verdiğim mecburi ödev Hiçlikti dalımda soldum solalı Yazdığım her harfin çığlığı ayrı Cümlemin kendine kalmadı hayrı Duyanım var mı ki satırdan gayrı Dünyanın derdiyle doldum dolalı Elfia gönlümün çadırı çöktü Fırtına üstüne yağmuru döktü Harfsizlik içimde kopmayan köktü Sıkıca tutundum buldum bulalı Harfsizdim kendimi bildim bileli |
Emeğine yüreğine sağlık
______________________________Selamlar