Elfia/ Bilirsin
Elfia gönlüme bir dert düşünce
Kapını çalardım hemen bilirsin Aklımda perişan binbir düşünce Kedere dalardım hemen bilirsin Küçüktüm büyüdüm türlü acıyla Başımda dolaştım hüzün tacıyla Harfsizdim, derdimi hep aracıyla Göklere salardım hemen bilirsin Kırklara karıştım yorgunum artık Rüzgarla barıştım durgunum artık Harfsizlik demine vurgunum artık Sükutu dilerdim hemen bilirsin Ne yedim ne içtim zehir oldu hep Hayalim umudum tehir oldu hep Gözyaşı gönlüme mehir oldu hep Sessizce silerdim hemen bilirsin Elfia, gönlümü yasladığım dal Denizde imdada yetişen sandal Vaktâ ki ruhumu şiirlere sal Sözümü bilerdim hemen bilirsin Harflere sığmıyor şimdi şu boşluk Ne vefa bulunur ne biraz hoşluk Kağıda emanet kaldı sarhoşluk Halime gülerdim hemen bilirsin Harf. |
çok mükemmel olmuş değerli şair
tebrik ederim
gecenin şiir olmuş Elfia