Yitik-67o zamannar; yerleşip isgan olannar, köylerde şe(hi)rlerde yaylada müslümannar azınnıkdalar müslüman dediysem tabi ki araplar ha vaar ha yok; beş gişide bi ğişi anca Antep, Halep ve Adana taraflarında Hasan Dağlarında, Gavur Dağlarında ejnebiler bi yanna bizim yörüklerden maada eşgıyalar da yerli müslümnnarı, gavga-nize meralarına sokmayollarıdı yeri ğeliyo; yörükleri de gatlediyollarıdı, hal böyle olunşa inkilizin aklıdır ya patişah yörükleri isgan edelek gafasınca yörükleri gorumuş olcağdı öyle ya tabi dubara . hemi bizden asger alca(ğı)dı, kendi güvenniğini sağlayacağdı hemi de “ağnam ” salcağdı aklınca bi daşınan üş-beş guş birden vurcağıdı helbet kendi aklı deği(l); inkiliz aklı hemi öteden beri aşşalanan ehmal edilen horlanan, “Türk”ü esger alacak goya adam yerine ğoncak, emme işin aslı “sarayın kendi de(v)şirme esgeriyesine etimadı-metimadı ğalmadı”ydı hemi aşşa(ğı)la Türkler uçu(n) annayışşız aptal de idraksız de hemi de bedafa emme yoğ öyle yağma! . asi ermanıya, yonana-bulgara ğarşı müslümannarı guvvatlandırmak hemi yerleşik müslümannarı şe(hi)rlerde galabalıklaşdırmak uçu(n), hemi de isgan olannardan esger; hat da haraç toplamağ, hemi de asileri nümayişlerden caydırmağ gözlerine gorku salmağ uçu(n), andavalıyız ya hani biz idraksız milletiz ya anna! . Patişah bu aklı veren İnkilizin furfuğandasına inandı ha gerşi inanmasa ne yapcağdı goya Adanada, Antepde, Halepde zulüm gören müslümannarı (Türk yok, Müslüman eyi belle) goruyup gollamağ uçu(n), Gavur Dağı eteklerine bi ordu guruldu “Islahiye fırkası” sen okumuş adamsın benden eyi biliyon pekii Derviş Paşa gumandanı, nayeti tabırları kimin üsdüne saldı? ondan da eveli neye?” kimin uçu(n) kimin emriyne(n) “-bilmiyorum İsmail amca; kimin?” “-kimin üsdüne saldı sanıyon helbet yörüklerin” ? |