tuhaftır ayrılıknasıl olduğunu bilmezsin tuhaftır ayrılık ve elleri ceplerinde birkaç sokak gezersin mecnunsun belki leylaya varamamış belki de ferhatsın dağın eteğinden düşen nasıl olduğunu bilemezsin gözyaşlarının yanaklarını yakması bazen etrafında ne kadar çok insan da olsa yalnız olduğunu anlarsın... çatlar damarı arsızlığın yarsızlığın divanında zikredilirken ismin kavi dudağını ıslatır bahar yine çürür vişne dalından düşmeden yine saçaklanır rüzgâr omzunda serçeler ağlarken nasıl olduğunu bilemezsin tuhaftır ayrılık en kötü sözü söyler gece karanlığından çıkmadan en kuytu yerde sevişir sözlükler dilimize daha düşmeden |
*** TUHAFTIR AYRILIK *** şiirini, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair Arkadaşımı, içtenlikle KUTLUYORUM...