0
Yorum
7
Beğeni
0,0
Puan
60
Okunma
adını ne zaman unutmuştum
sardunyalar anlattı bana; ben dinledim
usulcacık açarken yapraklarını
her yeşil bir maviden koşuyor
kimi belli belirsiz açıyor gonca renkler
kehribar göğsünü anaç bir kayadan sağarken
fısıldaşıyor toprak ilk alına
altından çalınıyor bütün gözler
bu yüzden bir çocuk gibi ağlıyoruz
en canhıraş bir boşlukta
ellerin çırpınıyor ellerin bir imgenin uzaklığında
bir harf çığı dil bürünürken libasına
gün devrilir kırılır yelkenler kırılır indisi suyun
yağmuru tanır her toprak onun havada çıkartığı sesi
yürüyüşünden bellidir kuş semada
kanadı kırılır kolumun içinde kalır kırılan
aynalarda bükülür her yansıma
cisimli cisimsiz bir tanı
uzanırken masada olmayan şiir
çağırır beni yalnızlığına
sahi adını ne zaman unutmuştum
anlatmadı hiçbir çiçek
Lirik Dergisi
