SEVMİYORUM KIŞLARIBir kış günü, hava soğuk ve ayaz Yılların verdiği acıların içinde çırpınıyorum Etrafıma bakıp hüzünlenip Kar tanelerini seyrediyorum Efkarımı dağıtmak için şirler yazıyorum Mutlu değilim Mutsuzluğum, sobası yanmayan Ayakkabısı olmayan kimsesiz çocuklar Dışarıda kalmış, sığınmasız çocuklar Düşünüyorum, üşüyorum Kalem elimde donuyor Elimi açamıyorum Ne gecem belli , ne gündüz Sıcak odamda bile üşüyorum Sevmiyorum kışları Olumsuz ne varsa düğümlenir Sevgiyi paylasmaktir,bir çiçeģin òzu gibi Hayatin neşesi çocuklari gülümsetebilmektir Yuregimizde sonsuza dek yaşatabilmektir Dömüşü olmayan bir yolda gidiyoruz Umutsuz sevgileri kirabilmek kalbimizde Karanlik ne varsa içimizden Haram Katmadan ekmeğimize Paylaşmaktir beraberce bir butun Düşünebilmektir nefreti kinden uzak Elele yarinlara sevgi birakabilmektir amacimiz Unutmayın ömrümüzün önünde duran Kisa bir zaman kadardir düşünebilmek Istedikten sonra bugun oldugu gibi Havayi,suyu,guneşi paylaşabilmektir Sevgi lle yaşayacagimiz dünya bizimdir Hayati ve yaşami insanca düşünebilmektir Anlayin ki,unutuldugun gun Geneşin bir daha doğmayacağı gündür |