İstirham ettiğimdin: yaşlarımdan boşalan sırlarım ve bir bir sıralarım dileklerimi.

Ölümdür öykündüğüm ve sevgimden arda kalan
Bir kış masalı adeta özgün ritmi yüreğimin
Bazen boydan boya serildiğim iklimdir ikilem yüklü benliğim
Dirilesi hislerim boykot ettiğim
Manidar bir esinti düşlerimin neminden
Sızan ve sızlayan
Yürekte birikmiş öfkem
Güne eşlik eden zemherilerde saklı öyküm
Oysaki ben henüz başlamıştım
Yaşamaya ve yaşatmaya bu aşkı

Seferisi olduğum iklimin müdavimi
Nesriyim dünün ve esiri varlığının
Na’şımda peyda olan sırlar
Ah, sevgili ah, su misali akan bulan yolunu
Manidar güncem ve vebali acımın
Hissikablelvuku bilinmeze denk düşen
Tek bilindiktir hüznüm
Hayli cafcaflı ve meşakkatli
Bir roman gibi
Bir resim gibi
Muadili ömrün
İki yakası bir araya gelmeyen şehir gibi

Günse devinen günbegün s/üzülen yüreğimden
Arda kalan o miski amber sözcüklerin
Bekâreti
Ah, el değmemiş
Ah, göz ilişmemiş
Ah, yankesici yüreğimden süzülen
Namı almış yürümüş varlığımın
Kambersiz düş gibi öldüresiye bir irade
Düş mahkûmu yüreğim
Misilleme yapansa kader
O nüfuzlu esinti

Görkemli bir aşkın en çok acı çeken tarafı
Bense Araf’ta kalmanın verdiği
Mecburiyet ile
Sere serpe serildiğim
Yatak döşek imgelerin tesellisi şu şiir ne ki?
Özlemle yolunu gözlediğim kadar
Uzağında kaldığım ne ki ne?

Her tuzağına düştüğümde aşkın
Nefesim tükenene değin el pençe divan durduğum
Kaderin ıslıkladığı kederin
Müdavimi ve muadili
Bir düş pazarı adeta yürek
Bir dokun bin ah işit dercesine esen
İmhası ve iması varlığın
İfası ve iradesi kısıtlanmış mevsimin
Ne külfet ne töhmet

Aşka irade gerek madem
İnadına sevgisizliğin
Düşlerle örülü tek gerçek
Arpacı kumrusu gibi düşündüğüm ve dizildiğim
Dik alası hüznün
Ve o kesif sessizlik
Bir realite ya da esaret
Ve sonlanırcasına dirayet
Hükmü verilmiş bir kere bu ömrün
Sancılı ve sanrılı bir gün doğumu
Geceye peşkeş çektiğim hüzün ve esaret

İrade dışı bir husumet insanların bağdaş kurduğu ve asalet yoksunu
Kefaret düşkünü
Ve müdavimi ömrün
Bilfiil ölmekle eş değer
Ansızın dökülen gözlerimden
Sicim gibi yaşlardan arda kalan bir hezimet
Oysaki sevgiydi bu sevgi
Asla olmamalı esaret
Cesaretsiz bir günün tokuşturduğu aralıksız
Varlığıma biat
Aşka hicret
Yarına tek yürek dokunmak
Ve seferisi göğün
Şimdilerde kayıp bir meal
Yarınlara sakladığım son bir dilek
Yeter ki sonlansın bu hasret