on kasım
On kasım
sisli bir kasım sabahıydı hüzün buhar olmuştu gökyüzüne o sabah güneş yoktu martılar çığlıklarını kusuyordu denizde dalgalar coşmuştu rüzgar hiç mi hiç esmiyordu bulutlar yangın yeri ay ve yıldızlar suskun evren kibirlice ağlıyordu günlerden on kasım günü dokuzu beş geçe bir bilge geçti yeryüzünden güller kurşun yemişti dikenden iki göğüs arasındaki yeri dikenler kanatıyordu ülkem öksüz çocuklar gibi atamın arkasından ağlıyordu acı acı çalıyordu Dolma bahçe sarayında bütün gün siren ey türk gençliği hürriyetine korkusuzca diren Feride |