ÖZLEYİŞ SENFONİSİ
Suskunluklar artar gecenin demine doğru
Uzakta şakıyan kuşların özleyiş senfonisi Kulaklarda yankılanmış gibi Dağınık ve bir o kadarda ürkek Masalsı düşlerin afili yalnızlığında Can havlinde belirivermişti. Bir sevgilinin göz ruhunda yeşeren Bulutların kangrenimsi rengini çizen Bir ressamın tualine ışık saçan İyimser bir nefesten ruhlara merhamet serpen Dağ gibi dirayetli Özleyiş senfoni melodisi gibi Makamlar yankılanıyordu etrafımda. Sancılı bir geceden geçmiş sözcüklerle Buzlu bir havada üşümüştü bakışlar. Sırra kadem basmıştı sevgi dilli yıldızlar. Yine de Bilirim ben bilirim Mavinin iyileştirici olduğunu. Mehmet Öksüz |
*** ÖZLEYİŞ SENFONİSİ *** şiirini, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair Arkadaşımı, içtenlikle KUTLUYORUM...