Kader elbisesi
Dişi kuş, göğe yakın biryere yuvasını yaptı
Madenci, yedi kat yerin dibine indi Kuş yumurtasını yuvaya bıraktı Madenci kazmasını taşa vurdu Yumurtadan civciv çıktı Taştan kıvılcımlar saçıldı Yavru kuş yuvadan uçtu Madenci şehadet şerbetini içti İnsanoğlu insandı oysa Mahlukatın en şereflisiydi Kendi kaderini bir kuş kadar çizemedi Zorbaların yazdığı kaderi İstemeye istemeye anlına kazıdı Çünkü o bir madenciydi Zayıf değildi aksine gücü yerindeydi Maalesef boynu acımasız hayata eğikti Çünkü, ekmek bekliyordu ondan çocukları Zorbalar vardı karşısında kader yazan Kasıtlı kötülükleri, kader elbisesi diye Ona giydiren. Cahit Fıkırkoca 16.10.2022, Ankara |