Aksak
Nasıl bu hale geldim biliyorum ben
Ezan okunurken eve gel diyordu annem Akşam üzeri Şule abladan korkulu hikayeler dinlemeyecektim Cinleri bilmeyecek perileri duymayacaktım basamakları korkudan üçer beşer çıkmayacaktım. Kapının önünde düşüverip kırılan bir ayak ile korkup odama gitmeyecek sabaha kadar ağlamayıp o kırığı içime gömmeyecektim. Aksayan bir ayak mı bir yürek mi bir ömür mü. Gün be gün her gözde tökezleyip düşmeyecektim. Yaşadıkça bitmiyor ömür basamağı nasıl bu hale geldim biliyorum annemi dinleyecektim. Tarhana kokusu sararken etrafı akşam üstü divanın üzerinde babamı bekleyecektim sevinçlerim elimde taze ekmek kokusu gibi böyle her akşam yeniden düşmeyecektim… |
harika eserinizi ve sizi kutluyorum
İYİ OZAN Kanada selam olsun sanada