Ampulleri sökülmüş duyların boş, anlamsız salınışı
Hep mi acıtır bir insanı
Sanki...
Kendini odasına asmış hüzünbaz bir ergen gibi
Sanki hayatına kahredip taburesini tekmelemiş bir mahkum gibi
Sanki son yaprağa kadar tahammül edememiş
Kendini ateşe vermiş bir takvim gibi
Ne bileyim öyle dertli işte
Öyle dertli...

Sessiz olalım incinmesin anılar
Demir kapıyı usulca aralıyorum
Sanki boş odalarda benim gölgem
Onun gölgesi
Onların gölgeleri var
Eğiliyorum kilit parkelerin arasında
Kederli bir ben var yaşımın yirmisi ama sanki…
Sanki...


Girişte soldaki ilk pencere
Benim odamdı orası
Dı lı geçmiş zaman
Kaç haciz
Kaç yoksulluk
Kaç kahredişle oturdum önünde
Kaç vazgeçişle boğuştum
Kaç kez incitildim

Birden buz tutuyor herşey
Öyle soğuk öyle ayaz
Burda daha mı soğuktu kışlar
Hep mi kar…
İliklerime kadar işleyen bu soğuk
Bu kahır…

Elektrikli bir ısıtıcının ışığında oturuyorum bazı akşamlar
Arabesk şarkılar dinliyorum
Yazıyorum çiziyorum
Kızıyorum küsüyorum
Ölmek istiyorum ölemiyorum


Yanındaki pencerede garip bir şekilde Ramazan ayı duruyor sanki
İftarlar sahurlar
Top sesleri
Sahanda yumurta
Paçanga böreği mi ordaki
Ispanaklı çörek sanki
Ve vişne suyu!!!
Onun rengide birden hüzne bürünüyor
Kan gibi…

Bayramına kavuşamamış
Bayram edememiş ramazanlar….

Odalara girmeden üst kata çıkıyorum
Mutfakta çıkan yangın
Duvarda hala taze kokusu, isi
Çekmeceler kırık dökük
Musluğa baka kalıyorum
Sular mı kesilmiş
Faturalar mı ödenmemiş
Yine yemek yapmamışım
Yumurta tavasına gidiyor elim…

Ama en çok
En çok bu balkon acıtıyor canımı
Kaç kez intihar etmeyi düşünmüştüm
Kaç kez dibe vurmuş
O kattan atlayarak ölünmezdi
O hikaye orda bölünmezdi
Tüpten mi zehirlenmeliydim
İlaçla mı neyle ölünür bilmiyordum
Ölmek istiyor ölemiyordum
Bir çare bulup gülmek istiyor
Gülemiyordum.

ve fakat geçiyor herşey
Yokluğun üstüne varlık
Darlığın üstüne dirlik geliyor bir gün
Dibe vurup çıkmış binin hikayesi bu
Zehrini yutmuş
Kırılmış incinmiş yontulmuş birinin hikayesi
Unutuyor insan
Hiç olmamış gibi
Hiç dertlenmemiş, hiç üzülmemiş gibi
Dört elle sarılıyor yaşama
sanki hiç ölmek istememiş gibi
Değişiyor bir mevsim
Bin mevsime değermiş gibi…


O hikaye orda bölünmezmiş…
Ömür takdirden ibaret verilene kalben mümkün olsa da fiilen itiraz edilmezmiş...