İhtiyar Bir Yenilgiyim
Kirpiklerine asılı(p) bir düşsem
Geceyi donatan bir yalnızlığa kalem çalıyorsa nefsim Her gece duvar olup susuyorsam eğer Bil ki ihtiyar bir yenilgiyimdir sadece. Ömrümün hangi yoluna düşmüşsem Tenhanda asılı bir gölgeyim ki Sus ağrılarında kanatıyorum kendimi habire. Öyle geçiyorum senin izlerinden Öyle... Öyle derin, öyle uçurum! İsterik bir elma kızılının bilinmezliğiyle öpüşerek ömrüm diyorum Bil ki ihtiyar bir yenilgiyimdir sadece. |