Kendim ve ben / İki yalnız
Gitmek için insan senden vazgeçtim demeli
Sonra acıya tuz basmalı ve usulca sarmalı onu. Bir süre kanar yara Canını yakar, acıtır. Soluğun kesilir. Dünya durur. Hep aynı yere, aynı noktaya düşersin İçine çeker düşünceler Üstüne gelir o bildik ezber duvarlar Ezilirsin, kırılır gücenirsin. Zamanlar geçer içinden… Saat devam eder tekrar dönmeye. Takvimler değişir bir nefeste. Gün gelir alışırsın Bir başka zamanlar gelir, oturur yanı başına Kendine bir not yazarsın hayali, geceye düşersin. (Benim bu yalnızlığım var ya nice kalabalıklara çoktur! Haklısın dedim kendime, iki kalabalık yalnız yürüdük geceye...) |
*** Kendim ve ben / İki yalnız *** şiirini, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair Arkadaşımı, içtenlikle KUTLUYORUM...