Zehir Zemberek
Doğruları kovalamayı bırakıyorum
yanlışlardan geçerken bağıranları, tükürenleri bir de kuduz köpekleri selamlıyorum “Ben ben!” diyerek sayıklayanların mezarları dar ve karanlık hep işlere çomak sokanların parmak uçlarında şeytan tüyü var İki yüzleri var kimi insanların bir ejderhadan daha korkunç ikiden çok hakikatleri var her şeyden uzak, ateşe yakın İbrahim oldum sanıp utanmadan girerler Allah ile pazarlığa cennette parsel niyaz ederler hem ilimle hem amelle Zemberek tutukluk yapar ve saat durur, Zehirli acı söz bazen derman olur Zeynep Zuhal Kılınç |