Gökyüzü yanar hasretimden
Allah’ım!
Bulutlar tutuşur gökyüzü yanar Yağmur diye hasretin yağar Baştan ayağa sana dönerim Ellerime rahmetin damlar. Mühürlenen sinem nasıl açılır, İlâhi! Aşkını ister! Bir göz aşinalığı bir anımsama bana seni hatırlattığı ânda, çözülür her bağı kalbimin. Ruhum sevdanda ancak var olur, sana ait olmadığı sanrısında sayıklayan ruhlardan kurtar ne olur! Gecelerde gözyaşlarımı bir sen görür, bir sen işitirsin sessizlikte yiten sesimi. Ebede davet eden kullarını, Sensin rahmetin sonsuz sahibi! Kelimeler aciz, Nefesler sayılı, Ruhlar nâkıs, Ama ümitler sonsuz… Sana açılan güller taşır dünyayı ellerinde dikenlerle kanayanlar yüreklerinde seni anarlar Söyledikçe seni, gül kokarlar… |
Saygı ve selamlar.