İLK TERAVİH
Mâbedin kapısında, melekler nöbet tuttu
Eller açıldı göğe, öldü karanlık ökçe Huzurlarım yol bulup, kor hicranları yuttu Diller açıldı göğe, doğdu aydınlık gece Bülbüller aşka gelip, kapattı yaraları Ayetler kalbe sindi, öldürdü karaları Döşendi ışık ışık, gönlümün tuğlaları Güller açıldı göğe, yazmıştı hece hece Damlalarım göl oldu, gecenin sağrısında Renklenen zamanlarım, değildi ağrısında Kanatlandı yüreğim, gerçeğin doğrusunda Seller saçıldı göğe, akmıştı nice nice Poyrazım sert esse de, kırılmadı dallarım Hep niyaza durmuştu, benim aciz kollarım Pervâneyim söylerim, nurla dolsun yollarım Yeller açıldı göğe, esmişti yüce yüce |