ÇİZMİYOR ARTIK
Kağıt pahalanmış, kalem tükenmiş
Şu arz-ı halimi, yazmıyor artık Kalbe ulaşmıyor, damar tıkanmış Gönlümden geçeni, sezmiyor artık Rüzgarla birlikte, nere koşarsın Akdeniz olup da, nasıl coşarsın Neler düşünürsün, nasıl yaşarsın Küçücük bir haber, sızmıyor artık Bizi de kimseden, soramayınca Hâl-i vaziyeti, yoramayınca Seninle birlikte, göremeyince Düşmanlarım bile, kızmıyor artık Mutluluk, huzurun, gördü tersini Aldığım tek koku, yaban mersini Uslanmıyor amma, aldı dersini Gönül yüksekler de, gezmiyor artık Oturdum teresa, elimdeyse ney Dökülür kadehten, ara sıra mey İnsanı kahreden, hasret denen şey Beni de çok fazla, üzmüyor artık Özlemi dizim de, kaç kez uyuttum Nazlı papatyadan, kaç kez fal tıttum Albümleri yaktım, yüzün unuttum Fırçalar resmini, çizmiyor artık Lüzumsuz bin defa, kahırla doldu Sevda çiçeklerim, açmadan soldu Dudağım yaradır, dilim lâl oldu Kelamlar adını, dizmiyor artık Sadık DAĞDEVİREN Aşık LÜZUMSUZ |