olmaz olsun böyle şiir,böyle dil,böyle mana..

öyle insanlar ölü doğarlar bugüne itafen
yaşayanı emziren tarihin beşiği mezarlık
kara kaplı taşların üzerinde imam boku
yaşamaz yeryüzünde garip bir kural büyür

cinleri başa geçiren devletim yanarken
cumhuriyet kabullenir cumhur kabullenmez
kafaları kesilen halktandır taşır cesetini
özgür kellelerle kurulamaz bu devlet inler

rastlantıya boğulan halka öğretir kısmeti
kader,imtihan ölümü uzatan ölü laflarıdır
yaşayan ölüler olduğumuzu hatırlatmasın
kara kaplı kitabı okuyan adamsa duman

efendi yetiştirsin zaman her çeşitten ki
bodur sıska adam yöntecek kadar osuruklu
berbat hayatları unutturacak ölüler büyür
toprağa girmeden büyüyecektir bu cesetler

döner durmaz dünyam kız gibi uyandırılır
acı yalayarak ırak’tan ve afgan’dan öper
kaslarını gösteren ülke kur yapar bize
biz hazırız büyük olanı durmadan yemeye

insan yiyen ölüler olmasak kan almayız
kan alan insanları vicdansızlığa tuttur
bir avuç toprak arkasına saklanman bu
o farklı ben farklı görüyorum hayatları

gözlerin rengi bile farklı saymışız da
mutluluk sözlerine seni seviyorum deme
bir çocuk ölüyor belki buradan şuraya
yaşamadan uydurma yaşamı ölü canlı