İp
karamsar nefeslerin
doldurduğu bulutlar bir o kadar irileşip yaklaşıyorlar yere siyaha yakın mahzen oluveriyor gökyüzü şimşeğin sesilerine usturalar bileniyor ölenlerin sesleriyle savruluyor bulutlar ölmeyenlerse yaşlanır yeryüzünün dibinin, ininde boyunlarına bağlı muazzam ipleriyle ipleri allaha uzatılır kaderin ipi çekmesi beklenir gizlice yaşlandıkça dolanıyor ipimiz ayağımıza bacağımıza ipimizi koparacak yıldırımı getirmelidir bulutlar |
Çok güzel yazıyorsun.Kalemin daim olsun...