aşkımın alevinde kararmış
gölgeli cama benzer gözlerin
sınırı bilinmez bir alemi
sisli gözlerinde izlerim
suya düşen bir damla gibi
deryaya akar sözlerim
dalga dalga gönle yayılır
o derya ki gönlüm esiri

uyan mehtap eğme boynunu
göster bize karanlığın bittiği yeri
ölüm diye taşıdığımız
zincir mishali ecelimizi
kıralım bir bir
geçelim birlikte ele ele
şu ecel denilene inat
sevdamızın izninde

sen ve ben
gönülleri bir olan
yürekleri aşk yoluna kanayan
iki can
yetmeyiver yansın
utandırsın karanlığı önümüzde

bil ki uyanmaz
yakılmaz karanlıkta her yer
bazı yerleri ki
sık doknumuştur yalnızlığa
gökten indirilse bile
heveslidir yerdeki yüreğe
kabus salıp uyandırmaya

bildiğim her karanlık
saçının her teli gibi olsa
saçının her teli gibi
güzelliğin adına salınsa
susarıp dinlerim
o sessizlikten ne geleceğini
adım adım beklerim