gönlümaşkımın alevinde kararmış gölgeli cama benzer gözlerin sınırı bilinmez bir alemi sisli gözlerinde izlerim suya düşen bir damla gibi deryaya akar sözlerim dalga dalga gönle yayılır o derya ki gönlüm esiri uyan mehtap eğme boynunu göster bize karanlığın bittiği yeri ölüm diye taşıdığımız zincir mishali ecelimizi kıralım bir bir geçelim birlikte ele ele şu ecel denilene inat sevdamızın izninde sen ve ben gönülleri bir olan yürekleri aşk yoluna kanayan iki can yetmeyiver yansın utandırsın karanlığı önümüzde bil ki uyanmaz yakılmaz karanlıkta her yer bazı yerleri ki sık doknumuştur yalnızlığa gökten indirilse bile heveslidir yerdeki yüreğe kabus salıp uyandırmaya bildiğim her karanlık saçının her teli gibi olsa saçının her teli gibi güzelliğin adına salınsa susarıp dinlerim o sessizlikten ne geleceğini adım adım beklerim |