-4aydınlık ısınırken gün doğar şehre pamuk şekerden bulutlarım pembe hava taptaze toprak ise hasrette ağaçlar bile hazır gelmesini bekliyor sanırsam dünkü rüzgar söylemiştir söylemese şu tabiata malum ya evden çıksa misal bassa yere toprağa bir renk bir lezzet karışır gökyüzü bir an olsun titrer ortalıktaki kuşlar yönlerini şaşırır ah ulan ah öyle bir güzellik salar işte şu dünyaya o kuvvetle tüm erkekler diziliriz yoluna bugün gözlerini açamadı güzelliğim kapalı beni sevmese bile gözlerimin sevgili kadını rüyasına giren erkeği bulmadan hazırlanmalı yalanlarımı çiçeklerime bulayıp ceblerime doldurduğum aşkımla yalnızlık kokan nefesimin izninde yaklaşmalıyım yanıbaşına yani kadına gün ısınmadan kulağına doğru üfürmeliyim ve demeliyim ki seni seviyorum seni istiyorum seni ve seninkileri aydınlık ısındı buhar içinde şehir bulutlar ısırılmışlar ve kaybolmaktalar gagalarını birbirine vurmakta kuşlar sarmaşıklar eşlerine sıkı sıkıya kenetli bülbül gülün dikeninden artık kaçmıyor rüzgarsa sevdiğine varmış ondan susar helal olsun güneşe eşini bulmuştur ay yalnız gözünü açmadı bizimkisi kapalı yüreğimden kan dökülüyor can biraz yaralı umut kalmadı imkansızlık mıdır yolun adı imkan imkan diye diye kan kalmadı yüreğimde suratım kurudu gözlerim bir bir düştü gökyüzü birden karanlığa büründü korktum ama hissedemedim öyle çok sevmiştim ki korktuğumu bilemedim |
çok çok güzeldi
emeğinize sağlık...