Bayburt nireeee... Alamanya nire!

Bir avuçluk kursağın lokma nasibi binlerce kilometre öteye bırakılınca yetmişli senelerin terörü sebep oluyor, soluğu tanımadığın diyarlarda alıyorsun.

Nasip.
Kader.

Memleketine ve değerlerine düşkün biri için sürgün yeri oluyor gurbet.
Oldu da nitekim.

Bülbülü altın kafese koyunca ne demişse, biz de hep aynı kelimeleri terennüm ettik.

İlle de vatanım...
İlle de vatanım.

Basiretsiz, çapsız, liyakatsız siyasetçiler yüzünden çekilen sıkıntılar, avrupanın aralanan kapısı ile garibanın hayallerini süsleyen fırsata dönüşmüş.

Tahta bavullarla gelenler bugün artık tahta tabut içinde dönüyor.

Değişen bir tek tahtaların işlevi.

Oysa her gelen kısa süre kalıp dönecekti!

Buralarda "yabancı"yiz.
Öz yurdumuzda "Alamancı"

Gurbetçi gariptir haddizatında.
Ağlarken gülmeyi, gülümserken gözyaşını saklamayı becerendir aynı zamanda.

Anlattıklarım Türk kalan, asimile olmayanlar için geçerli tabi.

Cem Özdemir'ler ve diğer Türkiye düşmanları, PKK sevicileri için durum tamamen farklı.

Mevzu derin.

Daha fazla vaktinizi almamak adına burada noktalayayım.

Hoşgeldiniz, mutluluk verdiniz muhterem Ağabeyim.

Sağlık ve esenlikler, iyi günler dilerim...

Turnanın sadece bizim kültürümüzde değil yabancı kültürlerde de efsane olmuş hikayeleri vardır Mecit kardeşim.
Onların hakkında yüzlerce sayfa makale yazılabilir. Tabii ki şair araştırmacı olacak.
Bir şiire bu kadar derinlik veren çağrışımlar bulmak, ustalık işidir.
Bakma sen Molla Kasım'lar ne düşünür :))

Ne güzel bir açıklamaydı
ve herkese nasip olmayan, edebi bir cevap.

Var olasın her dem
Eyvallah!

Turna'yı şiire motiflerken, bir Molla Kasım'ın utandırma ihtimaline karsi ufak bir araştırma yapmıştım. :)

Bu vesileyle bilgi dağarcığımıza da birşeyler girmiş oldu;



Türkülerimizde “Turnalar”sevgiliye selam götürürler(mis.) : Bir Burdur havasında;

” Eğlen turnam eğlen haber sorayım,
Kanadın altına mektup sarayım,”

der(mis).

Alevilikte “Turna-durna”,kutsal sesleri,mistik duyguları ulaştıran,kutsal emanetleri taşıyan bir misyoner,bir elçi gibiymiş..

"19.yüzyılın âşıklarından Çorum-Alaca’nın Bahadın köyünden Âşık İbrahim,Samsun-Bafra’da bulunduğu sırada hastalandığı odadan dışarı çıkınca, katar halinde uçan turnalarla karısı Sanem’e selam yollar…Sanem’in köyüne uğrayan turnaların kılavuzu Sanem’e bir telek bırakmış. Teleği alıp koynunda saklayan Sanem,eşi İbrahim evine döndüğü gün teleği koynundan çıkarmış;”Selamını,sağlık haberini turnadan aldım.Aha işte ! demiş…

“Hasta düştüm bi-mecalim Bafra’da,
Bildir ahvalimi yare durnalar,
Seher vakti hüp avazım hüb zade,
Düşürdüm efkârım yare durnalar…

Arzun Kababel mi köhne pazarı,
Orda koydum efkârimi zarımı,
Bahadında İbrahim’in yârini,
Sağ-selâmet haber verin durnalar.”

Diyeceğim o ki; bu turnalar öyle sıradan kuşlar değilmiş yani Hilmi Hocam.

Hoşgeldiniz.
Mutluluk verdiniz.

Teşekkür eder iyi günler dilerim.

Selam ve muhabbetle...

Aaa ne güzel eşinize sebep hemşehri de çıktık o zaman :))
Hepimiz Türk'üz tabii ama Çerkes deyince nedense bende akan sular duruyor, toprak çekiyor sanırım... Maviler içinde sonsuz teşekkürler...

Hüzünden beslenen bir kalemim var. "Maalesef" mi desem, "iyi ki" mi bilemiyorum.
Hal böyle olunca bu tür fon müzikleri de tuzu biberi oluyor tabi.

Yaklaştıkça yakınlık da artmaya başladı. :) Eşim de Çerkes nitekim. Nesli tükenmekte olan Ubuh'lardan. Yakın korumaya almak zorunda kaldım. Kalış o kalış. :))

Hoşgeldiniz.
Yine tebessüm getirdiniz.
Teşekkür ederim.

Selam ve saygılar...