bu sabah karanfilleri suya koyarken
bir dem olup gözlerim daldı
çiçekler elimde
ruhumdaki hüzün senden müteşekkil
hava fazlasıyla kasvetli
velakin senden haber yok

etraf fırtınadan vınlıyor
can çekişir gibi inim inliyor yüreğim
çatlayacak,
parça parça olacak neredeyse

hiç kuşku yok
hava çok soğuk
titriyor dudaklarım
pencerede sabahın donuk ilk ışıkları
kara kedim mışıl mışıl uyuyor

sana dair mısralar diziyorum
nice teferruatı yazıyorum maziden
sahifeleri bembeyaz açık duran deftere
belleğin raflarında kalmış
zahiren bahtiyar olamadığım
hiç saadet yüzü göremediğim günlerden
gözyaşları içinde
adressiz nice cevapsız mektuplar serüvenine ekleyerek

iki ırmak misali
birbirine doğru akmış milyonlarca ihtimal arasından
ayrı ayrı akıp gidiyoruz meçhul mecralara doğru
nereden gelip nereye gittiğini bilmeden

sağ mısın selamette misin
nasılsın iyi misin
bana kendini anlat
ağır ağır anlat
ilk kez duyuyormuş gibi
hatıralar kadar bulanık
düşlerdeki gibi eski
gülüşlerdeki gibi solgun

özlemlerini yitirdiğin yerden bahset
gecelerine suç ortağı yaptığın cümlelerden
ayaz kesilmiş yalnızlıkların deruni kalabalıklarından
köhnemiş iklimlerine konan acemi kuşlardan
çıkmaz sokaklarda son bulan yolculuklardan söz et

redfer