Toprak ana cömerttir Çarşamba ovasına,
Fındık zamanı yılın en bereketli anı.
Kimi yâre kavuşur kimisi yuvasına,
Vuslatın beklendiği andır fındık zamanı…

Fındıkla güldürüyor Yaradan kullarını;
Boş çevirmez dallara uzanan kollarını;
Güzün budamak lazım yaşlanan dallarını;
Yazgının aklandığı andır fındık zamanı…

Utanarak kendinden verdiğin ödünleri,
Unutmasın hiç kimse yaşadığı dünleri.
Yoksulluk karartmışken o aydınlık günleri,
Azların çoklandığı andır fındık zamanı…

Tamamlar yarım kalan betondan yapısını,
Mutludur aldığında tarlanın tapusunu,
Borçlandığı dostunun kapanan kapısını,
Huzurla tıklandığı andır fındık zamanı…

Sofradan tok kalkılan o mutlu öğünlerin,
Huzurunu yaşıyor her baba o günlerin.
Gençlerin hayalinde kurduğu düğünlerin,
Takvime eklendiği andır fındık zamanı…

Her köylünün mevsimsel tatlı telaşı fındık!
Aile efradının yıllık maaşı fındık!
Coşari, Çarşamba’nın ekmeği aşı fındık!
Başların diklendiği andır fındık zamanı…

02.09.2022/Samsun

İbrahim COŞAR