AĞRILARIM
hicrandan
sonra kuracak cümlelerim olmadı yaşadığım handa... düşlerim siyah tüller ve savaslardan bu yana puslu lâhzada. kıvrılıp giden dalgın bir yol var önümde ve arkamda .... . iskeleye bağlı anılardan kalan kırık bir tekne . içi yosun tutmuş bir urgan gibi durdum anılar silinince .... ırağımda parlak, açık deniz yürüdü gitti dönmemek üzere ... kıyımda sessiz ,ürkek bir ev gibiyim. gezdikçe üzerinde.. gıcırdayan tahtalar, anıların üzerine çizik atmış hissizim limanda .... gözlerim maziye takıldı. içimde sert esen bir hatıra... aksiyle vurulan. dalgalara.... bırakılan . unutulan . kırılan . sol taraftan.. solum ağrıyor. mavisi ötelerde . merhemi ilahinin merhametinde . artık hiç bir cümleye hiç bir şiire ağlamam seni... demir attım , yarınlara sahile vurmadan.. hayaller nasıl yavaş yavaş çekildi . özümün ummanından.... Meryem Karapınar |
Bir gün her şeyini bir anda yitirebilirsin ve geriye sığınacağın anların kalır. Biriktirebildiysen şanslısındır.
Geçip giden her an bir anı ve mutlu anılar biriktirerek yaşamaktan daha önemli bir şey yok. Her şeyi, herkesi yitirdikten sonra o anlar kalıyor.
Geçip giden koca bir hayatın tek tesellisi parmaklarınla toplayabildiğin hatıralar, hepsi o kadar.
Güzel anıların yoksa dünyanın tapusu üzerine olsa ne olur ki?
Ne bütün gün ısıtıp içinde oturamadığımız evlere, ne üzerinde oturup eskitemediğimiz koltuklara sahip olmanın bir anlamı var.
Özleyecek bir kokun, kolun kanadın kırıldığında bütün yükünü bırakacağın bir kucağın olmadıktan sonra parayla aldıklarını ne yapacaksın?
Daha nice güzel anılara
Selam ve hürmetlerimle